მოხუცი კაცი, რომელმაც შეიტყო მისი გარდაუვალი სიკვდილის შესახებ, რომელმაც შეიტყო მისი საყვარელი ადამიანების გულგრილობა, რომელმაც შეიტყო, რომ მისი ცხოვრება უშედეგოდ იყო გატარებული, გადაწყვეტს, რომ სათამაშო მოედანი უკაცრიელ უდაბნოში არის ის, რასაც დატოვებს. თავის შემდეგ ამ სამყაროში. სუსტი მომაკვდავი მოხუცი, მორჩილი უსიტყვო მოხელე მებრძოლი გახდა. ან ჯიუტად დაჟინებით, მოთხოვნით, ან მათხოვრობით და დამცირებით, ის გადის ბიუროკრატიული ჯოჯოხეთის ყველა წრეს. ის აგროვებს ხელმოწერებს, დადგენილებებს, ბეჭდებს. ის არ ემორჩილება ზემდგომების ბრაზს, კოლეგების დაცინვას და ბანდიტების მუქარას.